- MÜRETTİB
- (Retb. den) Tertib eden, nizâma, sıraya koyan. * Matbaada harfleri ve yazıyı yerine dizen
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
MÜRETTİB
Look at other dictionaries:
mürettib — (A.) [ ﺐﺕﺮﻡ ] dizgici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜRETTIB — Rutubet veren … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SEHV-İ MÜRETTİB — Mürettibin matbaada yaptığı yanlışlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜRETTİBÎN — (Mürettib. C.) (Retb. den) Mürettibler. Tertib edenler, nizama koyanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
başmürettip — is., bi, esk., T. baş + Ar. murettib Başdizgici … Çağatay Osmanlı Sözlük
mürettip — is., bi, Ar. murettib 1) Dizgici Eli yüzü karalı, elleri dirseklerine kadar sıvalı mürettipler harıl harıl çalışırlarken arada bana bakıyorlardı. O. Kemal 2) sf., esk. Düzenleyen, hazırlayan, sıraya koyan Birleşik Sözler mürettiphane başmürettip… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mürettiphane — is., esk., Ar. murettib + Far. ḫāne Bir basımevinde dizgicilerin çalıştığı bölüm Mürettiphanede operatörler İhsan Babanın etrafını çevirmişler. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
sermürettip — is., bi, esk., Far. ser + Ar. murettib Başdizgici … Çağatay Osmanlı Sözlük
HATA SAVAB CETVELİ — Basılmış bir kitabın mürettib yanlışlarını göstermek için sonuna ilâve edilen cetvel. (Hatâ: Yanlış; savab: Doğru demektir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
